Δεν διάβασα το μνημόνιο

Δεν διάβασα το μνημόνιο

Δεν πρόλαβα να το διαβάσω

Μ`ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι

Τι να προλάβω και τι να πρωτοφθάσω

Δεν διάβασα το μνημόνιο

Το δηλώνω σταράτα, στρέιτ και ευθαρσώς

Απορώ προς τι αυτό το πανδαιμόνιο

Προς τι αυτός ο θόρυβος και ο εμπαιγμός

Δεν διάβασα το μνημόνιο

Και ούτε πρόκειται να το διαβάσω

Σιγά τα λάχανα σιγά τον πολυέλαιο

Σιγά μωρέ που θα κάτσω και να σκάσω

Δεν διάβασα το μνημόνιο

Και δεν είμαι ο μόνος μέσα στο Πασόκ

Το ξέρουνε καλά οι πάντες σε όλο το ντουνιά

Από την Αλάσκα μέχρι και το Βλαδιβοστόκ

Δεν διάβασα το μνημόνιο

Δεν είχα χρόνο να ξοδέψω και να χάσω

Μέρα νύχτα νύχτα μέρα έτρεχα δεξια και αριστερά

Το έγκλημα, το παρεμπόριο και την τρομοκτρατία να πατάξω

Δεν διάβασα το μνημόνιο

Σιγά που θα καθόμουνα με μνημόνια να ασχολούμαι

Κι ας γράφουν ό,τι θέλουνε στο τουίτερ και στα τσατ

Στο λέβελ το δικό τους να κατέβω εγώ, αρνούμαι

Δεν διάβασα το μνημόνιο,

έ όχι, δεν το διάβασα λοιπόν

Σιγά το έγγραφο, σιγά το ντοκουμέντο

σιγά το αριστούργημα το λογοτεχνικόν

Δεν διάβασα το μνημόνιο

Όπως εξάλλου δεν το διάβασε και κανένας άλλος υπουργός

Εξαιρουμένης της Κατσέλη που το ξεπέταξε σε δύο ώρες

Διαβάζοντας μόνο τα υπογραμμισμένα και τα σος

Δεν διάβασα το μνημόνιο

Δεν το διάβασα το υπογεγραμμένο

Θέλω να γίνω χαλίφης αντιμνημονιακός

Δεν μπορώ δεν μπορώ να περιμένω

Τι είναι η πατρίδα μας

Τι`ναι η πατρίδα μας? Μην είν`οι κάφροι?

Μην είναι τ`άχρηστα τα σόγια τα πολιτικά?

Μην ειν` ο πράσινος ήλιος της που φωτιές ανάβει

Και ρίχνει τα πάντα όλα στην πυρά?

Μην είναι κάθε της κτιστό ακρογιάλι?

Κάθε τενεκεδάκι, κάθε σακούλα πλαστική  στην αμμουδιά?

Κάθε αυθαίρετο που αυθαίρετα και αχνά προβάλλει

Σε κάθε θάλασσα, κάθε βουνό, κάθε στεριά?

Μην είναι τάχατε τα εγκαταλελειμμένα

Αρχαία μνημεία της και η κλειστή Ακρόπολη που απεργεί?

Μην είναι τάχατε τα απλήρωτα δεδουλευμένα

Τα άδεια μαγαζιά και οι απλήρωτοι λογαριασμοί?

Τι`ναι η πατρίδα μας? Μην είναι οι κερδοσκόποι?

Τα ατιμώρητα λαμόγια, οι διαπλεκόμενοι πολιτικοί?

Μην είναι τα κομμένα επιδόματα, οι ατομικές συμβάσεις, οι ληστρικοί οι τόκοι?

Μην είναι οι άστεγοι, οι άνεργοι, τα κορόιδα οι μισθωτοί?

Τι`ναι η πατρίδα μας? Μην είναι Μπανανία?

Μην είναι αποικία ευρωαμερικανική?

Μην είναι χειροπόδαρα δεμένη και υπόδουλη στη Γερμανία?

Μην είναι φορτηγό τρελό που στο γκρεμό μας οδηγεί?

Όλα πατρίδα μας κι αυτά κι εκείνα

Και κάτι άλλο πού`χουμε μες στην καρδιά

Και βράζει και κοχλάζει και κραυγάζει

Ινάφ ις ινάφ, νισάφι πια!