Ο ΘΟΥΡΙΟΣ

Ως πότε παλικάρια θα ζούμε στα στενά

στριμωγμένοι από κάρτες και καταναλωτικά;

Ως πότε παλλικάρια θα ζούμε στα μουγγά;

Σαν πρόβατα, σαν κότες, σαν ηλίθια ζωντανά;

Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή

παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και κατοχή

Ως πότε παλλικάρια, θα ζούμε με δανεικά;

Στο ψέμα βουτηγμένοι και στη διαφθορά;

Καλύτερα μιας ώρας αληθινή ζωή

παρά σαράντα χρόνια ψεύτικη χλιδή

Ως πότε παλικάρια θα δουλεύουμε σαν σκυλιά;

Ως πότε θα μας δουλεύουν τα ντόπια και ξένα αφεντικά;

Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη και υγιή ζωή

παρά σαράντα χρόνια στην επιτήρηση και στην εντατική

Ως πότε παλικάρια θα ζούμε έτσι δα;

σαν βρόμικα γουρούνια, σαν πρόβατα ζαβά;

Σε σπιτόκουτα να ζούμε, κολλημένοι στα γυάλινα χαζοκουτιά

Να νομίζουμε πως ζούμε και να έχουμε σκλαβιά;

Τι ωφελεί κι αν ζεις με χρέη και δανεικά;

Στοχάσου πως δεν υπάρχει χειρότερη σκλαβιά.

Αθήνα και Βρυξέλλες και τράπεζες όπου γης

Δεν σ`αφήνουνε ποτέ άσπρη μέρα για να δεις

Τι σ`ωφελεί κι αν ζεις γεμάτος χρέη, γεμάτος δανεικά

χωρίς χρήματα στα χέρια, χωρίς χρόνο για τα απλά;

Δουλεύεις όλη μέρα και κάνεις ό,τι κι αν σου πούν

Αυτοί όμως πασχίζουν πάλι το αίμα σου να πιουν

Ανδρείοι νοικοκυραίοι, γενναίες νοικοκυρές

Παπάδες, δικηγόροι και τηλεπαρουσιαστές

Αγρότες, ταξιτζήδες, δημόσιοι υπάλληλοι και ιδιωτικοί

Κομμώτριες, μοντέλα, εργάτες, οικοδόμοι, υδραυλικοί

Φουρνάρηδες, μανάβηδες, κρεοπώλες και γιατροί

Άντρες, γυναίκες, στρέιτ και γκέι, ξένοι και Ρωμιοί

Δουλειές και σπίτια χάνουν μέσα σε μια στιγμή

Ως πότε παλικάρια θα τ`αντέχουμε όλα αυτά;

Ως πότε το ψάρι θα μας ψήνουν στα χείλη τα στεγνά;

Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή

Παρά σαράντα χρόνια, σκλαβιά και κατοχή!